قدس آنلاین: کارگران هفت تپه از ابتدای مهرماه تا امروز و این بار در اعتراض به اخراج ۲۰ نفر از همکارانشان، تجمع کردهاند و خودشان، خانوادههایشان و منافع صنفیشان را قربانی خصوصیسازی پر از حرف و حدیث و سپردن سکان این مجموعه به دست «نااهلان دانه درشت» میدانند.
هشت نفر از کارگران معترض در گفتوگو با خبرنگار ما تأکید میکنند، این بار جز با بازگشت ۲۰ همکار اخراجی به کار و حضور مستقیم شخص رئیس قوه قضائیه در هفت تپه، دست از تجمع نمیکشند.
در ادامه روایت خبرنگار ما را از اظهارات این هشت کارگر بخوانید؛ هشت کارگری که یا از ابتدای مهرماه بدون دلیل موجه و با عدم تمدید قرارداد، اخراج شده و یا در دفاع از همکاران اخراجی، تجمع کردهاند.
قائم مقام به ما گفت لیست اخراجیها باز است
الف – ج میگوید: از ابتدای مهر ماه اخراج شدهام، آن هم با دلایل مبهم. نه نهادهای امنیتی و نه ادارات داخلی شرکت در خصوص دلایل اخراج، پاسخگو نیستند. به نظر میرسد ما قربانی سلیقه فردی کارفرما شدهایم. این اخراج بدون دلیل، نبود امنیت شغلی بقیه کارگران را افزایش داده است. قائم مقام مدیر عامل در جمع ما حاضر شد و گفت: با اینکه ۲۰ نفر را اخراج کردهایم اما لیست اخراجیها هنوز باز است! و هر کس را بخواهیم به این لیست اضافه میکنیم. من و دیگر همکاران اخراجی روز یکم مهر در محل کار حاضر شدیم. کارت زدیم و کارمان را شروع کردیم، اما به ما نامه اتمام قرارداد را نشان دادند. قراردادهای هفت تپه ۶ ماهه بسته میشود و چون ما از حالت روزمزد خارج شدهایم، کارفرما نمیتواند به صورت یکطرفه، قرارداد را لغو کند. باید نظر مدیر بخش را جویا شود و این در حالی است که مدیر از عملکرد من رضایت کامل دارد. قائم مقام به ما گفت: ۲۰ نفر اخراج شدهاند. بقیه به سر کار خود برگردید، چون امنیت شغلی دارید! این حرف قائم مقام پر از تناقض است. من معتقدم این ۲۰ نفر چون صریح اللهجه و منتقد شرایط موجود بودند، اخراج شدهاند و به تعبیری قربانی خصومت شخصی کارفرما هستند. در این روزها بیش از ۳۰۰ نفر تجمع کردهاند تا از همکاران اخراجی حمایت کنند، اما در واقع نگران امنیت شغلی خود هستند.
دعوتنامه برای رئیس دستگاه قضا ارسال کردهایم
ع- گ هم خواسته اصلی تجمعکنندگان را این بار، بازگشت ۲۰ همکارشان به کار عنوان میکند. وی میگوید: برای رئیس قوه قضائیه دعوت نامه فرستادهایم تا با حضور در اینجا حرف کارگران را بشنود. ما در تجمعات قبلی به خاطر نابسامانیهای مدیریتی، حقوق معوقه و مشکلات بیمهای تجمع کردیم، اما خودمان تاوان این تجمع را پس دادیم و تنها خواسته ما که محقق شد به روزرسانی حقوق بود. اگر آقای رئیسی به هفت تپه بیاید و این معضل بزرگ استان خوزستان را از نزدیک لمس کند، قطعاً کارگران امیدوار میشوند.
هیچ مقام مسئول استانی نپرسیده که حرف حسابتان چیست؟
س – الف هم با بیان اینکه هیچ بازداشتی در روزهای اخیر نداشتهایم، میگوید: البته از طرف پلیس امنیت با برخی از همکاران تماس گرفتهاند و از آنها خواسته شده در تجمعات حضور نداشته باشند. متأسفانه تاکنون هیچ مقام مسئول استانی حال ما را نپرسیده! حتی یک نفر از فرمانداری، استانداری و... نیامد که بپرسد حرف حسابتان چیست؟ در حالی که هفت تپه متعلق به کل استان خوزستان است و مشکلات فراگیر دارد. متأسفانه چهار سال از عمر خصوصیسازی هفت تپه گذشته. چهار سال یعنی عمر یک دولت... ما در این چهار سال مدام در اعتصاب بودهایم آن هم برای مطالبات اولیه و مسائل پیش پا افتادهای مانند حقوق!
در تجمعات قبلی هم قصد نداشتیم از کارخانه خارج شویم و به داخل شهر شوش برویم، اما نه مدیرعامل، نه قائم مقام و نه هیچ مقام استانی در جمعمان حاضر نشدند. پس از ۱۰ روز کارد به استخوانمان رسید و تجمع را به شهر کشاندیم. صبر کارگر هم حدی دارد و اگر باز هم نتیجه نگیریم، شاید دوباره در شهر تجمع کنیم!
اخراج کارگران؛ شیوهای برای فشار بر دستگاه قضا
ع- ف هم از شلوغتر شدن تجمع در دو روز اخیر میگوید. او اضافه میکند: در روزهای اول تعدادمان کم بود اما امروز بیش از ۳۰۰ نفر از بخشهای مختلف هفت تپه تجمع کردهاند. متأسفانه بین بایدها و آنچه اتفاق افتاده فاصله زیادی است. بعد از اتوبوسرانان ما تنها شرکتی هستیم که سندیکا داریم، اما وقتی مطالباتمان را از طریق سندیکا پیگیری میکنیم فقط تهدید میشنویم! چرا باید نماینده شورای صنفی اخراج شود؟ کارفرما چنین اجازهای ندارد، چون این کار نقض قانون است.
این ۲۰ همکار ما اگر قانونی اخراج شدهاند، به ما اعلام شود. سرپرست بخشها از همکاران اخراجی رضایت کامل دارند. برخی از این افراد کوچکترین اعتراض صنفی هم نداشته و در تجمعات حاضر نشدهاند. پس از اعتصابات ۲۹ روزه خبری از اعتراض نبود، چرا با اخراج همکاران ما زمینه اعتصاب جدید را فراهم آوردند!؟ به نظر من کارفرما از طریق اخراج این کارگران میخواهد به دستگاه قضا فشار بیاورد تا با آنان مماشات کند.
دستور اخراج هفته تپهایها از تهران میرسد
ج – ر هم به اخراج یکی از همکارانش در دوران مرخصی استعلاجی اشاره و اضافه می-کند: این همکار ما برای مشکل زانو در استعلاجی بود و اهل رفتن به تجمع اعتراضی هم نیست. به نظرم مدیرعامل با اخراج این ۲۰ نفر میخواهد راه را برای اخراج بیشتر کارگران هموار کند. بر اساس توافق بین شورای اسلامی کار و هیئت مدیره، قرار شده بین پنجم تا دهم حقوق ما را بپردازند و اگر این ماه خوش قول باشند تازه حقوق مرداد ماه را میگیریم. من خودم هم جزو اخراجیها هستم و بارها دیدم که نیروهای زیردست را بالای سر سرپرستان هر بخش گماشتند و بازده کار را کاهش دادند. مدیرعامل ما در تهران نشسته و بدون دلیل دستور اخراج میدهد. بارها به حراست مراجعه کردیم اما دلیل اخراجمان را نمیگویند.
دانه درشتها، پشت سر کارفرما
ح – ص هم که از کارگران اخراجی است، امیدی به برخورد قضایی با متخلفان و پایمالکنندگان حقوق کارگران هفت تپه ندارد. او ادامه میدهد: علاوه بر مدیرعامل، دانه درشتهای دیگری در ایجاد این شرایط دخیل هستند. اینها خون ما را در شیشه کردهاند و قوه قضائیه باید مشخص کند چه کسانی پشت سر کارفرمای هفت تپه و حامی او است.
تهدید؛ رهاورد تیم مدیریت هفت تپه برای کارگران
کارگر دیگری هم از بیتفاوتی مقامات استانی و مدیرعامل نسبت به تجمعات اخیر انتقاد دارد و میگوید: اگر آقای رئیسی به هفت تپه نمیآید نمایندگانش را بفرستد. این تیم مدیریت هفت تپه چهار سال فرصت داشتند تا خود و تواناییشان را اثبات کنند. مردم منتظر برخورد عادلانه دستگاه قضایی هستند. برآیند این شرایط نشان از اهلیت نداشتن تیم مدیریت هفت تپه است. این تیم تا امروز فقط تهدیدمان کردهاند. ما دیگر چیزی برای باختن نداریم.
مدیران با زد و بند، قول میدهند و فراموش میکنند
ط- ر هم بر این باور است که اصلاح امور از دست دستگاههای محلی از قبیل استانداری، فرمانداری، شورای تأمین استان و... خارج شده. او ادامه میدهد: قبلاً دستگاههای استانی تعهد دادند اوضاع را بهبود میبخشند، اما وقتی کارگران اعتصاب را شکستند و به سر کار برگشتند، قولهایشان را فراموش کردند. مدیران هفت تپه از طریق زد و بند با اداره کار و بخش قضایی استان، زیر بار خواستههای کارگران نمیروند و اصولاً رفاه نسبی کارگر برایشان محلی از اعراب ندارد.
ما علاوه بر حقوق، مشکلات بیمهای زیادی داریم. مثلاً حق بیمه ۹۴ و ۹۵ هنوز کامل پرداخت نشده و در حال حاضر هم فقط برخی ماهها را میپردازند. در واقع ما و خانواده-هایمان با دفترچه بیمهای به دکتر میرویم که بدون اعتبار و ارزش است و مجبوریم هزینهها را آزاد بپردازیم. متأسفانه تا اعتراض میکنیم، برایمان پروندهسازی میکنند و یا ما را متعهد میکنند که دیگر در تجمعات حاضر نشویم، آن هم به خاطر مطالبه حقوق اولیه.
نظر شما